W programie:

NIEUMARLI |  Håndtering av udøde
reż. Thea Hvistendahl, Norwegia, 2023

Doceniony na tegorocznym festiwalu w Sundance mroczny film o powstających z grobu nieumarłych z Renate Reinsve (Najgorszy człowiek na świecie) w roli głównej.

Pewnego dnia umarli wstają z grobów, by powrócić do swoich domów. Nie rzucają się jednak na żywych, nie pragną wgryźć się w tętnice i pochłaniać mózgów. Siedzą w wysłużonych fotelach, leżą w swoich łóżkach i powoli gniją, a debiutująca w pełnym metrażu Thea Hvistendahl posępnie przygląda się ich bliskim – pogrążonym w smutku żałobnikom.

Nieumarli to ekranizacja książki „Powroty zmarłych” Johna Ajvide Lindqvista, autora niezwykłego Wpuść mnie, na bazie którego Tomas Alfredson nakręcił w 2008 roku arcydzielny horror Pozwól mi wejść. O ile tamten film (i książka) stanowił jedno z najciekawszych spojrzeń na tematykę wampiryzmu we współczesnej kulturze, o tyle Nieumarli są być może najbardziej frapującym portretem zombie od czasów Świtu żywych trupów. Zamiast krwawej walki dostajemy bowiem przejmującą żałobę, a zamiast gore – smutek.

KĄPIEL DIABŁA | Des Teufels Bad
reż. Veronika Franz, Severin Fiala, Austria /Niemcy, 2024

Obsypany laurami na festiwalu w Berlinie folkowy dramat znanych z Widzę, widzę i Domku w górach Severina Fiali i Veroniki Franz.

Agnes (Anja Plaschg, znana z projektu muzycznego Soap&Skin, odpowiedzialna także za muzykę do filmu) bierze ślub. Nic nie układa się jednak po jej myśli – mąż nie jest nią zbyt zainteresowany, teściowa krytykuje ją na każdym kroku, a kredyt, który para wzięła na zakup domu, wydaje się przewyższać możliwości finansowe nowożeńców. Agnes szybko popada w depresję. Ponieważ jednak znajdujemy się na austriackiej wsi sprzed blisko trzech stuleci, wszyscy myślą, że opętał ją diabeł.

Choć za „Kąpiel diabła” odpowiadają wspomniani wyżej Franz i Fiala, ich najnowszy film trudno byłoby jednoznacznie nazwać horrorem. To raczej doskonale udokumentowany historycznie folkowy dramat, który pozwala widzom wczuć się w bohaterkę postawioną w sytuacji bez wyjścia – a przy okazji spojrzeć na realia życia naszych przodków (a w szczególności przodkiń) z zupełnie nowej perspektywy.

Kino Agrafka, Krowoderska 8
Agrafka