ZEZOWATE SZCZĘŚCIE

17 czerwca 2023, godz.: 16:00

KRÓTKA HISTORIA POLSKIEGO KINA
Jan Piszczyk (Bogumił Kobiela), posiwiały od doświadczeń życiowych, prosi naczelnika, aby pozwolił mu zostać w więzieniu, bo dopiero za kratkami przestał go prześladować pech. Od dziecka starał się sprostać oczekiwaniom innych, ale los wydawał się z niego drwić. Jako syn krawca pragnął być dobrym uczniem i wzorowym harcerzem, ale skompromitował się na defiladzie. Na studiach został korepetytorem pięknej panny (Barbara Kwiatkowska), a stał się powiernikiem jej matki, majorowej. Z powodu dużego nosa padł ofiarą antysemickich prześladowań, a zarazem znalazł się wśród narodowców niszczących sklepy żydowskie, za co pobiła go policja. W czasie kampanii wrześniowej przymierzył polski mundur i z miejsca trafił do niewoli. Zdemaskowany przez oficerów, został wzięty za szpiega. Nie lepiej powiodło mu się w organizacji podziemnej. Po wojnie gorliwie włącza się w budowę Polski Ludowej. Robi karierę w biurokracji i propagandzie, która wali się z powodu jednego niepoprawnego zdania wypisanego w gazetce ściennej. Niestety, naczelnik nalega na opuszczenie więzienia. Strażnicy wyrzucają Piszczyka za bramę.

Jedno z najważniejszych dzieł szkoły polskiej i rola życia Bogumiła Kobieli. Andrzej Munk dowiódł Zezowatym szczęściem swoich wybitnych umiejętności w dziedzinie komedii, a tym samym istnienia komediowego nurtu szkoły polskiej. Mozaika stylów i poetyk, od komedii niemej, przez groteskę, tragikomedię, film wojenny i powiastkę filozoficzną, stanowi odautorską sugestię, że pechowy bohater jest sterowany przez siły potężniejsze od niego. Ucieczka od wolności jest właściwie ucieczką od ducha czasów. Film powstał według scenariusza Jerzego Stefana Stawińskiego, czołowego scenarzysty szkoły polskiej, autora opowiadania Sześć wcieleń Jana Piszczyka (1959). Dalszy ciąg historii bohatera wyreżyserował Andrzej Kotkowski w filmie Obywatel Piszczyk (1988) z główną rolą Jerzego Stuhra. Oryginalną kontynuacją stał się po latach autorski Obywatel (2014) Jerzego Stuhra.

Jan Piszczyk (Bogumil Kobiela), grey because of his life experiences, asks the warden to let him stay in prison. Only behind the bars he is no longer haunted by bad luck. From childhood, he tried to meet the expectations of others, but fate seemed to mock him. As the son of a tailor, he wanted to be a good student and an exemplary scout, but he humiliated himself during the parade. During his studies, he was a tutor to a beautiful girl (Barbara Kwiatkowska). However, he became a confidant of her mother, the major’s wife. Because of his large nose, he fell victim to anti-Semitic persecution, at the same time being among nationalists destroying Jewish shops, for which he was beaten by the police. During the September Campaign, he tried on a Polish uniform and was taken prisoner immediately. Unmasked by officers, he was taken for a spy. He did not do better in the underground. After the war, he was zealously involved in the construction of the Polish People's Republic. He had a career in bureaucracy and propaganda, it collapsed due to one incorrect sentence written in a wall newspaper. Unfortunately, the warden insists on leaving prison. Guards throw Piszczyk out of the gate.